Stekels

Op weg naar huis kwam ik langs een boekwinkel.

Ahem. Zo ging het niet echt maar het klinkt als een mooie eerste zin toch?

Ik bevond mij afgelopen vrijdag in ieder geval in Broese te Utrecht. Eens in de zoveel tijd duik ik daar op en cirkel wat om de tafel met kookboeken. Vervolgens drijf ik af richting de Engelse boeken en dobber rustig door naar het tijdschriften rek. En dan is daar alweer de deur. Met een slag vol tegenzin duw ik mezelf meestal naar buiten.

Dit keer kocht ik ook nog echt een boek. Want dat moet wel als je al in de winkel tot pagina 36 bent gekomen. Vind je niet?

Het boek gaat over egels. En over hoe een Italiaanse dierenarts (gespecialiseerd in vee) vertederd raakt door baby egel Ninna. Na een proces vol tegenslag is Ninna een grote gezonde egel en moet hij haar laten gaan. Hartverscheurend. Massimo Vacchetta – de egel man – beschrijft het proces van laten gaan op geheel eigen en poëtische wijze. Hij is duidelijk een heel gevoelige man op het randje van een depressie wanneer hij Ninna ‘krijgt’. Hij maakt nergens excuses over. En daar zit hem voor mij de kracht en charme van dit boek. Het gaat over meer dan egels alleen.

Het boek is geschreven door Antonella Tomaselli. Een journaliste en dierenliefhebber. Met, zo schrijft ze in haar voorwoord, een hond die Mare heet. Kijk: Ik voelde gewoon dat dit boek voor mij zou zijn!

Is het je ooit opgevallen wat een leuk dier de egel is? Ze hebben echt lieve gezichtjes met intelligente kraalogen. Volgens Massimo hebben ze ook elk een zeer eigen karakter. Ik heb een Google search gedaan om te kijken of ik ook egels met karakters kan zien, en verhip! Tik maar eens de woorden ‘hedgehog faces’ in 😉

Dankzij dit boek weet ik nu ook dat egels de rare gewoonte hebben zich te “bespeekselen”. Ze omhullen zich daardoor met de geur van hun voedsel. Daardoor ruiken ze erg sterk maar niemand weet precies waarom. Misschien om zich tegen parasieten te beschermen.

Onze hond Rocky vind ze ook lekker ruiken. Maar raakt ze niet meer aan. 1 keer een ontstoken neus van de stekels in zijn jonge jaren was genoeg.

In onze woonplaats zitten er vrij veel. En hele grote soms. Ik zag er laatst eentje de weg oversteken zo groot als een konijn. Die komt de winter wel goed door denk ik.

Massimo heeft vanwege zijn liefde voor egels een opvang opgericht – La Ninna. Met het doel deze wilde dieren een goed herstel te bieden als ze gewond zijn geraakt en daarna weer vrij te laten. Als dat kan.

Ik ben blij dat het zo goed gaat met de egels bij mij in de buurt. Maar misschien moet ik toch maar wat kattenbrokjes buiten gaan zetten 🙂

 

Het boek heet trouwens:

25 gram geluk. Hoe een egeltje je leven kan veranderen.

En hier kun je vast wat lezen als je zin hebt.

 

PS Ik maakte mijn vriend H. en familie al attent op dit boek. Ook vriend B. stuurde ik een app over het bestaan van dit boek (je weet wel, de hippie oppasser die als grap Rocky aan een boom had gebonden. Zie mijn vorige blog).

Hij appte: Volgens mij is dat boek zwaarder dan 25 gr.

Ja B. Om precies te zijn 364 gr. 😉

2 gedachten over “Stekels

  1. Oh dat klinkt echt als een fantastisch boek. Maar wel een beetje zielig. Tissues bij de hand houden dus?

    En eh.. welkom in de wondere wereld van de schattige egel filmpjes. Met name de pygmy hedhogs zijn super snoezig (als je hier niet mee bekend bent… zoek het niet op… Echt… Want dan is er helemaal geen weg terug meer XD).

    Like

Plaats een reactie