Evaluatie

Laatst vroeg een medestudent van de Schrijversacademie: ‘Weet je al wat je met de opleiding gaat doen?’

Een terechte maar irritante vraag 😉 Ik hoor hem vaker. Ook familieleden of collega’s zijn nieuwsgierig naar “wat ik er mee ga doen”. Later. Als ik groot ben.

Mijn meest recente en wat kribbige antwoord: “Hoezo, ik doe toch al wat? Ik schrijf de laatste tijd meer dan ik ooit heb gedaan! Zie www.demultipotentialist.nl“

En daar is de kern van mijn verhaal. Toen ik begon met de opleiding aan de Schrijversacademie wilde ik het vak schrijven leren. Omdat ik schrijven altijd al leuk vond maar het niet deed. Ik dacht dat er wel vaart zou komen in mijn schrijven als ik maar wist hoe. Door het als een vak te zien leek het me iets wat te leren is. Iets behapbaars. Want wat ik wil is niets minder dan goed schrijven. En wel een heel boek. Ooit. Later dus.

In de basis opleiding leerde ik schrappen. Eindeloos schrappen en anders verwoorden. Het weg laten van bijwoorden. En door docent Peter werd er hard opgetreden tegen clichés. Dat was geweldig. Ik heb veel geleerd.

Wat ik daarna niet deed was schrijven voor mijn plezier.

In de specialisatie die volgde, Scenario, wilde ik leren hoe ik realistische dialogen kon schrijven en overtuigend karakters kan neerzetten. Het leek mij logisch daar veel over te kunnen leren bij Scenario en dat was ook zo! Docente Hetty is een echte vakvrouw. Haar uitleg over schrijven volgens een vast en logisch (Scenario) systeem sprak mij zeer aan. Hoera logica! Schrijven leek opeens zoveel meer overzichtelijk. Wederom heb ik heel veel geleerd en plezier gehad tijdens de lessen. Ik schreef een toneelscenario in rijm vorm. Dat had ik van te voren ook niet gedacht!

Wat ik daarna nog steeds niet deed: schrijven voor mijn eigen plezier.

Vol goede moed ging ik naar mijn volgende specialisatie: Colums en Blogs. Onder de leiding van docent Emile wilde ik graag leren hoe je korte teksten kunt schrijven met een kop, midden en staart. Dat is gelukt. Mijn ikje van nog geen 120 woorden stond in de NRC. Een heel mooi begin van 2018.

Wat ook opeens lukt is schrijven voor mijn plezier. Ik verbaas vriend en vijand (verenigd in mijzelf) met het tempo waarmee ik blogjes plaats. Een tekst van rond de 500 woorden: geen probleem. En ik word er vrolijk van! Ik ben erg gehecht geraakt aan de publiceer knop van WordPress.

Vandaar dat de vraag ‘wat ga je er mee doen’ wat mij betreft geen antwoord meer behoeft.

Ik doe al wat! En precies dat wat ik wilde: schrijven.

Op dit moment ben ik innig tevreden met mijn blog. En ja, hij kan beter qua opmaak. WordPress heeft nog lang niet al zijn geheimen bloot gegeven. Mijn teksten zijn niet altijd (kuch) briljant of zelfs maar duidelijk. Maar ik maak meters. Schrijfmeters!

Mijn volgende specialisatie is Science Fiction & Fantasy. Ik wil voornamelijk veel leren over wereldopbouw.

Ik heb mijzelf aan het begin van dit traject 4 specialisaties cadeau gedaan. Wat zal ik kiezen voor de laatste specialisatie? Kinderboeken, Reisverhalen of toch Poezie? Ik weet het nog niet. Heerlijk!